To przemieszanie konwencji jest w Sobótce swoistą regułą. Pierwsza Panna opiewa święto po pracy, druga i trzecia wywodzą pochwałę tańca, czwarta i piąta podejmują ton ludowej pieśni miłosnej, szósta i dwunasta najbardziej zbliżają swe pienia do arkadyjskiego mitu szczęśliwego oracza; pieśń Panny siódmej to przygana myślistwu, Panna ósma jest pasterką, dziewiąta opowiada Owidiuszowy mit o Filomeli zamienionej w słowika, dziesiąta, parafrazując Tibulla, gani wojnę, na którą wyjechał jej miły, jedenasta śpiewa o "nieprzepłaconej Dorocie".<br>Sobótka jest cyklem pieśni pisanych w różnych konwencjach albo, inaczej mówiąc, zawiera przytoczenia w różny sposób stylizowane. Panna dziewiąta, opowiedziawszy historię okrutnego czynu Tereusza (który zgwałcił Filomelę