krzywdę, a skarbowi królewskiemu dziewięciokrotny fredus"</>. Mamy tu do czynienia z mirem podobnym do tego pokoju, który na wiecu gwarantował bezpieczeństwo nawet zbrodniarzowi ściganemu wróżdą przez prawowitych mścicieli. Homo faidosus - głosił pierwszy tytuł tzw. Dodatku mędrców - ma mieć pokój na wiecu (in placito), a mściciele, jeśli go tam zabiją, zapłacą dziewięćkroć 30 solidów, czyli dziewięciokrotny fredus za zabójstwo. Na wyprawie wojennej i na wiecu obowiązywał szczególny mir i tych właśnie okoliczności dotyczą wzmianki o specjalnej jurysdykcji kapłanów w rozdziałach 7 i 11 Germanii. Tacyt ujawnia jednak coś więcej: był to mir sakralny. Naruszenie tego miru było świętokradztwem. Dlatego karali je kapłani