sektora bankowego z sektorem przedsiębiorstw, nie stwarza bodźców zachęcających do mobilizowania rozproszonej wiedzy i konfrontowania rozmaitych pomysłów. System taki może być skuteczny w sytuacji rutynowej, gdy istnieje daleko idąca zgoda co do struktury i technologii produkcji. Wydaje się na przykład dobrze dostosowany do potrzeb sektorów tradycyjnych, które dominowały pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku: przemysłu chemicznego, stalowego, maszynowego. Natomiast w przypadku przemysłów charakteryzujących się niskim stopniem konkurencyjności lub szybko ewoluującą technologią, takich jak komputery, lasery, technologie biurowe, biotechnologie (zdolność do konkurowania w tych właśnie dziedzinach decyduje dzisiaj często o prężności gospodarki), ścisłe związki banków z przedsiębiorstwami mogą okazać się