chałupach siedzą jak myszy, aby kota nie zwabić. Czekają, by front bliżej podszedł. Dadzą jeszcze i oni Niemcom w kość, niech się pani nie martwi. Zdążą. A mój ślub będzie paradny. Komendant żołnierzy przyśle. Pod szablami przejdziemy. I tańce będą, do rana, za wszystkie czasy! Choćby nogi miały poodpadać! No, dziewuszki, zapalam świecę!<br>Kowalska zdążyła już pstryknąć zapałką. Burakówna popchnęła patyczkiem korek. Zakołysał się na lustrze wody, przechylił się. Mania wstrzymała oddech. Jakby od tego, czy płomyk zgaśnie czy popłynie, zależało życie. Szczęściem korek wyrównał się i począł krążyć.<br>- Prędzej, prędzej, chcę Stefka - niecierpliwiła się narzeczona.<br>Najmłodsza z Kowalskich zagryzła dolną