źle!<br>Mimo tak pocieszający rezultat rozważań pan Czartkowski z pochmurnym czołem zstępował z ganku, aby tak jak był wstał od stołu, odbyć codzienną nadwieczorną przechadzkę po całym dworskim obejściu.<br>Zwykłym trybem zaczynał od stajen. Więc wytargawszy po drodze za ucho chłopaka, który nie dość starannie zmywał przy studni wielkie, drewniane dzieże kuchenne - zmierzał ciężkim krokiem ku folwarcznym zabudowaniom.<br>Połechtał mu nozdrza zgrzany, kwaśny fetor stajni.<br>Na belce wrótni, przymkniętej do połowy, zawiesił ktoś wielką, popękaną latarnię, z której kopcący ohydnie ogarek mżył do wnętrza niepewnym żółtawym blaskiem... Kilka ciemnych, dobrze rozrosłych zadów końskich majaczyło w grudzach; dwaj fornale snuli się w