się moich nóg uniemożliwiając zrobienie kroku.<br><br>Stałem bezradny i prawdopodobnie śmieszny. Kazia zaczęła chichotać.<br><br>- Co oni z tobą robią! Ładnie będziesz wyglądał! Wołaj ludzi na pomoc, bo nie dasz sobie rady.<br><br>Złapałem obu chłopców za ręce i ścisnąłem w przegubach tak mocno, że zapiszczeli z bólu.<br><br>- Słuchajcie! - oświadczyłem groźnie. - Od dzisiaj jestem waszym wodzem. Nazywarm się Sokole Pióro. Jeżeli nie będziecie mnie słuchać - skalpy pozdzieram!<br><br>Ta groźba podziałała na chłopców. Zasalutowali i wrzasnęli po rosyjsku:<br><br>- Rady staratsia, wasze błagarodie!<br><br>Chłopcy nie tylko byli do siebie uderzająco podobni, ale w dodatku wykonywali często te same ruchy, jakby połączeni wspólną sprężyną. Groźba "skalpy