po braku jamy zębowej. Miast litego rąbka płetwowego, boki brzucha akantodów uzbrajały rzędy kolców, z których skrajne były znacznie większe i wzmacniały przednie krawędzie dwóch par płetw. Takież kolce uzbrajały nieparzyste dwie płetwy grzbietowe i odbytową. Płetwa ogonowa miała fałd skórny z dołu, tak jak bezszczękowce <br>Osteostraci. Przez analogię z dzisiejszymi rekinami, które przechowały typ funkcjonalny akantodów, można wnosić, że akantody również wykorzystywały do unoszenia się w wodzie płetwy piersiowe i brzuszne działające jako powierzchnie nośne (skrzydła) o zmiennym kącie natarcia. Asymetryczny ogon wytwarzał dodatkowo siłę unoszącą, wspomagając tył ciała. Prymitywne rekiny, znane od późnego dewonu, również miały masywne kolce wspomagające