przekształcenia wiecu w stałą naczelną instytucję polityczną, kontrolującą posunięcia rządu. Wiec nowogrodzki odbywał się w przeznaczonym na ten cel stałym miejscu - na placu zwanym "Jarosławowym" lub "Książęcym dworem" (na pamiątkę prawodawcy Jarosława Mądrego), gdzie wznosiła się trybuna (stiepień), z której przedstawiciele władzy przemawiali do ludu, oraz wieża wiecowa zaopatrzona w dzwon, zwołujący ludność na zebranie. Dzwon ten uważany był za symbol wolności republiki; wywiezienie go do Moskwy na rozkaz Iwana Srogiego oznaczało koniec jej niepodległości. <br><br> Wiec nowogrodzki podejmował decyzje w najważniejszych sprawach (także jako najwyższy sąd), ale wnioski podsuwała mu "rada panów". Urzędowała ona w rezydencji arcybiskupa pod jego przewodnictwem i