rys. 9c i d).<br>&lt;page nr= 65&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Widać stąd, że &lt;gap&gt; nie zależy do fazy tła, a zatem w tym właśnie przekroju czynnym rezonans występuje najwyraźniej, a jego ewentualny ślad w &lt;gap&gt;pochodzić może od procesów niekoherentych (rys. 10). <br>Powstaje zatem pytanie, co rzeczywiście obserwujemy w przypadku szerokich maksimów w całkowitym przekroju neutronów: rezonanse czy echa.<br>Rozpatrzmy ten problem dokładniej dla jąder z okolicy A=50. Weźmy najpierw pod uwagę rzeczywisty potencjał oddziaływania odpowiadający rzeczywistej części potencjału Rosena dla neutronów [4]. Rys. 11 przedstawia na płaszczyźnie E-A miejsca geometrycznie funtów, w których faza przechodzi przez nieparzystą wielokrotność pi/2 , a zatem daje maksimum w całkowitym