spowodowały, że prysł mit formacji silnej, zwartej i bezbłędnej. Uaktywnienie się wewnętrznej opozycji, konflikt między głową państwa a szefem rządu, potknięcia związane z nominacjami dla Barbary Piwnik i Andrzeja Kaucza, czy niefortunne wystąpienie Cimoszewicza w Brukseli to nie wszystko. Do tego należy doliczyć zamieszanie, do jakiego doprowadziła wokół matur minister edukacji Krystyna Łybacka, zamieszanie z podwyżką VAT na materiały budowlane i nowe mieszkania oraz konflikt między <orig>koalicjantami</> o podatek importowy. Po dwóch miesiącach sprawowania władzy okazało się również, że polityka medialna, która w okresie kampanii wyborczej mogła stanowić wzór dla wszystkich ugrupowań, pozostawia wiele do życzenia. Pomijając rzecznika rządu Michała Tobera