na pewno nie swego ojca. Przyleci, powtarzała niewzruszenie Vassone. I przyleciał. <br>W końcu to jej teoria. <br>- Oni nie są szaleni, ale nie są i normalni w zwykłym znaczeniu tego słowa - powiedziała mu podczas lunchu w przerwie negocjacji z Numerem 2, cztery miesiące temu. - Niech pan zapomni o tych filmach pełnych efektów specjalnych, rojących się od maniaków władzy, psychopatów. Wszystko nonsens. <br>Hunt słuchał w milczeniu, wzrokiem opartym na jej twarzy manifestując swe zainteresowanie tematem. Nie przerywa się ekspertom perorującym o swych specjalnościach, tego rodzaju pokory zdążył się już na swym wygnaniu nauczyć. Jedli w restauracji na siedemdziesiątym piętrze, przez otwarte na taras drzwi