Spodobała im się ta nazwa, przyjęli ją i tak samo nazwali pisemko, które zaczęli wydawać w 1942 roku. Miało ono podtytuł " Pismo włóczęgów górskich i łazików skalnych dolinek podkrakowskich". Wszystkie prace, związane z wydawaniem "Pokutnika", odbywały się w mieszkaniu Czesława Łapińskiego w Krakowie przy ul. Mogilskiej 20. Nakład wynosił 50 egzemplarzy. "Pokutnik" miał charakter pisma wewnętrznego grupy, ale były zamieszczane w nim również artykuły o charakterze ogólnym, dotyczące taternictwa. Szczególnie te, które dotyczyły techniki <orig>podciągowej</>, pisane były ze znawstwem przedmiotu. Większość fotografii, które były przyklejane, wykonywał Łapiński i Paszucha. W sumie ukazało się 5 numerów. Po II wojnie, kiedy Łapiński przeniósł