jednak istniejące w społeczeństwie zwyczaje płatnicze (chodzi w szczególności o stopień wykorzystania gotówki, czeków czy też kart kredytowych przy dokonywaniu transakcji). Ze względu na to, że zwyczaje te zmieniają się stosunkowo powoli, monetaryści przyjmują, że popyt na pieniądz jest dosyć stabilny.<br>Po drugie, monetaryści zakładają, że podaż pieniądza ma charakter egzogeniczny w stosunku do gospodarki i znajduje się pod kontrolą banku centralnego. Założenie to - jak już wiemy z rozdziału dwunastego - ma wysoce kontrowersyjny charakter. Nie uznaje ono pewnych argumentów przemawiających za endogenicznością podaży pieniądza (zwłaszcza tego, że ilość pieniądza w obiegu zależy od zachowania się banków komercyjnych i innych podmiotów gospodarczych