na-dziejami mesjanizmu żydowskiego i początkowymi oczekiwaniami chrześcijan na rychły powrót Chrystusa. Bowiem w pismach Pawła - który przemierzył w czasie swych podróży misyjnych około dwadzieścia tysięcy kilometrów na piechotę, czyli przez trzynaście lat średnio robił dziennie przeszło cztery kilometry - a więc w pismach tych konieczność biegu staje się częścią kondycji egzystencjalnej. Człowiek Pawłowy nie poddaje się spokojnym rytmom natury. To zwycięzca nad przyszłością - zdobywca nieśmiertelności. W Listach przedstawiany jest kilkakrotnie jako sportowiec - zawodnik na stadionie biegnący do celu. "Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie" (Flp 3, 13