wszystkim nie jest "rzeczą", a po wtóre "jego prawda" nie mieszka w jego myśleniu. Gwoli lojalności trzeba jednak powiedzieć, że negacja substancji szła daleko poza Kartezjusza. Jej wynikiem była rezygnacja nie tylko z Kartezjańskiego pojęcia substancji, lecz w ogóle z pojęcia substancji. W rezultacie tej negacji olbrzymią karierę robi pojęcie egzystencji. Słowo jakby ożyło, nabrało głębi znaczeniowej, stało się punktem krzyżowym nowych skojarzeń, a wreszcie synonimem całego nurtu.<br>Negacja substancjalizmu miała w egzystencjalizmie - jak mi się wydaje - nie tylko czysto teoretyczne i "systemowe" podłoże. Jedno ze źródeł inspirujących negację - być może nawet jedno z głównych źródeł - leżało w obszarze generalnego Ethosu