przekazywane od starych do młodych modułow (HEADLEY, CALLAGHAN LEE 1985).<br>Z dwoma typami wzrostu związane są dwie strategie kolonizacji: partyzancka (rozłogowa) i falangowa (kępy) (Ryc. 2.29). W pierwszym przypadku genety wskutek rozrastania się rozłogów wnikają między inne gatunki. W zależności od warunków środowiskowych oraz właściwości rezydentów mogą między nimi egzystować jako współkomponent lub, wskutek dalszego rozrastania się, eliminować sąsiadów i tworzyć duże płaty, prawie jednogatunkowe. Taki typ strategii reprezentują rozłogowe turzyce. Turzyca błotna Carex acutiformis, zasiedlająca łąki, wnika pojedynczymi modułami między rośliny łąkowe, a następnie, przez pomnażanie modułów w postępie geometrycznym, w ciągu kilku lat eliminuje sąsiadów i tworzy jednogatukowe