Kostrowickiego (1992), mającymi przede wszystkim charakter badań regionalnych. Bliska geoekologii jest - jak wspomniano uprzednio - ekologia krajobrazu, będąca niejako konceptualną syntezą osiągnięć geografii fizycznej. Łączy je całościowy sposób widzenia rzeczywistości, kładzenie nacisku na zależności funkcjonalne między zmiennymi środowiska i uwzględnianie wpływów działalności ludzkiej na przyrodę. Dzieli natomiast przedmiot badań, jakim w ekologii krajobrazu są zmienne przyrodnicze kształtujące krajobraz (Richling, Solon 1996), podczas gdy geoekologia zajmuje się człowiekiem w środowisku przyrodniczym i skutkami jego obecności, zarówno dla niego samego, jak i dla przyrody. Ekologia krajobrazu ponadto opiera się głównie na badaniach regionalnych, a geoekologia - typologiczno-przestrzennych. Spośród innych nauk szczególnie bliskie więzy łączą geoekologię