łagodniejszy dla ludności, ale odsuwałby poprawę w dalszą przyszłość. Drugi, bardziej intensywny, zakładałby osiągnięcie stabilizacji szybciej. Byłby bardziej dotkliwy dla ludzi, ale przybliżyłby moment postawienia gospodarki na nogi i poprawy warunków życia. Oba warianty winny uwzględniać program ochrony najbiedniejszych warstw ludności, a także redystrybucji dochodów celem przywrócenia sprawiedliwości społecznej. Redystrybucja ekonomicznie nie da wiele, ale wpłynie na poprawę nastrojów społecznych. Ponadto trzeba przygotować program reform gospodarczych i politycznych. Pokazałby on społeczeństwu dalszą perspektywę, uświadamiając, że walka z kryzysem nie wróci nas na szary szlak "budowy socjalizmu", lecz otworzy w ramach ustroju nowe perspektywy zarządzania gospodarką i rządzenia państwem.<br>Program stabilizacji nie