tak ekologicznie specyficzne, jakich dowodzi zapis paleontologiczny.<br>Nie ulega dziś jednak wątpliwości, że wymarcie dinozaurów miało odmienne podłoże niż wcześniejsze wymarcie gadów ssakokształtnych. Wówczas, w trakcie triasu, widoczne jest stopniowe wypieranie gadów ssakokształtnych przez dinozaury (ryc. 13.5). W późnej kredzie nie ma żadnych objawów zastępowania dinozaurów we właściwych im ekosystemach przez jakiekolwiek inne grupy kręgowców. Ssaki przez całą kredę pozostawały zwierzętami drobnych rozmiarów i zapewne nocnego trybu życia. Co więcej, zachowały te cechy przynajmniej przez kilka milionów lat po ostatecznym wyginięciu dinozaurów. Wygląda więc na to, że do końca kredy nastąpił całkowity zanik właściwych dla dinozaurów ekosystemów zamykając możliwości przetrwania