W praktyce oznacza to powrót do etapów poprzednich i poprawę przyjętych tam decyzji. Podstawową kwestią w konstruowaniu systemów ekspertowych jest uzyskanie dostatecznej wiedzy o obiektach diagnostycznych, dla których mają one działać. Baza wiedzy, obejmująca dziedzinę pracy systemów diagnostycznych, powinna być efektem współpracy specjalistów z tej właśnie dziedziny. Proces tworzenia systemu ekspertowego można podzielić na kilka części:<br>a) identyfikacja, czyli określenie charakterystyk systemu (język komunikacji, dziedzina wiedzy, słownik itd.),<br>b) konceptualizacja, czyli znalezienie pojęć dla przedstawienia wiedzy o problemie,<br>c) formalizacja, czyli opracowanie struktur organizacji wiedzy o problemie,<br>d) realizacja, czyli stworzenie reguł rozpoznawania znaczenia i wyrażających wiedzę (dla tworzenia odpowiedzi),<br>e