promieniowaniu kosmicznym do powierzchni Ziemi, gdzie został zaobserwowany. Odkrycie nieco później pionu jako cząstki oddziaływań jądrowych usunęło tu wszelkie wątpliwości. Cząstka odkryta przez Andersona, a nazwana mionem - , wykazywała własności zbliżone do elektronu. Pojawia się ona w rozpadzie pionów pod wpływem oddziaływania słabego, gdzie towarzyszyć jej musi również neutrino: <br>&lt;gap&gt;<br>W dalszych eksperymentach dotyczących oddziaływania neutrin okazało się, że neutrina towarzyszące elektronom i mionom są różnymi cząstkami. Liczby leptonowe powinny być zatem we wszystkich procesach zachowywane oddzielnie dla elektronów i neutrin elektronowych, a oddzielnie dla mionów i neutrin mionowych. Zgodnie z tym rozpad mionu na elektron, następujący z czasem życia 2,2ˇ106