ekologiczne" lub "fizyczno-geograficzne", w którym dominuje pogląd, że obiektywne, mierzalne parametry mogą być użyte do oceny "ogólnej jakości krajobrazu", a nawet do przewidywań preferencji subiektywnych;<br>2) podejście "formalno-estetyczne" zakłada związek jakości krajobrazu z formalnymi normami kompozycji wypracowanymi przez teorię architektury krajobrazu;<br>3) podejście "psychofizyczne" oparte na danych psychologii eksperymentalnej, zakładającej istnienie powszechnych związków między typami bodźców a reakcją na nie;<br>4) podejście "psychologiczne" poszukujące związków między osobowością podmiotu a typem reakcji na bodźce środowiskowe, przy uwzględnianiu zróżnicowania demograficznego, społecznego i kulturowego;<br>5) podejście "fenomenologiczne" badające relacje człowieka i krajobrazu za pomocą wywiadów, kwestionariuszy, analizy dzieł literackich itp.;<br>6) podejście