wykręcić. W partii komunistycznej także nikt wpływowy nie zamierzał się upierać przy postulatach sprawiedliwości. Mieczysław Rakowski w 1988 r. podniósł śluzę niby-prywatyzacji. Rozpoczęło się &lt;q&gt;"uwłaszczanie nomenklatury"&lt;/&gt;, czyli przechwytywanie majątku państwowych przedsiębiorstw przez ludzi komunistycznej władzy.<br><br>&lt;tit1&gt;Nadzieja w "Solidarności"&lt;/&gt;<br>Przy Okrągłym Stole został zarysowany program, w który wpisana była gwałtowna eksplozja nierówności. To prawda, że nierówności są od kapitalizmu nieodłączne, ale mogą być wielkie lub ograniczone. Te tamy pękły zaraz po czerwcowych wyborach, gdy powstał rząd Mazowieckiego, a właściwie, gdy parlament pobłogosławił plan Balcerowicza. Błogosławieństwo udzielone zostało &lt;q&gt;"ponad politycznymi podziałami"&lt;/&gt; - w kontraktowym Sejmie... nie było w tej sprawie opozycji. Po raz