alternatim w klasycznej postaci, opracowując wersy nieparzyste chorałowo (określenie <br>­ choraliter, w partyturze) z towarzyszeniem organowym, z materiałem V Credo <br>cytowanym in crudo, wersy zaś parzyste wielogłosowo (wyjątkowo z motywem chorałowym), <br>przeważnie w fakturze akordowej, niekiedy recytacyjnej ­ falsoburdonowej, np. <br>Et iterum, Et in Spiritum (s. 18). W konsekwencji mszę charakteryzuje typ ekspresji <br>homogenicznej ­ chorałowej, przy tym chorał gregoriański oddziałuje asymilująco <br>na materiał mszy.<br> Ten sam materiał chorałowy wykorzystał Bernat w Missa brevissima "Orbis factor" <br>(1980). Posługuje się nim w dwojaki sposób (zob. prz. 64): 1) w postaci oryginalnej <br>jednogłosowej, we wszystkich częściach jako cytatem z wymienionej w tytule XI <br>mszy gregoriańskiej, w