w porządku formy) w stosunku do innej części. Maliszewski, Wallek-Walewski, Machl, a zwłaszcza Palester, Maciejewski i Penderecki postępują jednak inaczej.<br>W Requiem Palestra, Maciejewskiego i Pendereckiego (częściowo również Maliszewskiego) trzon formy całej kompozycji tworzy Sekwencja. Wybrane, wewnętrzne struktury Sekwencji (u Maliszewskiego ponadto werset Hostias) stały się, przez ich wyodrębnienie ekwiwalentne, równoważne do głównych części mszy; czyli ich ekwiwalencja z porządku wewnętrznego, występującego w ramach Sekwencji, została przeniesiona muzycznie do porządku nadrzędnego, istniejącego w ramach głównych, liturgicznych części kompozycji. W takiej koncepcji formy cyklu kompozytorzy ci nawiązują niewątpliwie do klasycznych (Mozart) i późniejszych (Berlioz, Verdi) kantatowych rozczłonkowań mszy żałobnej.<br>Maliszewski, Wallek