części, jej konstrukcja, wskazuje na metodę <br>swojego rodzaju pracy motywicznej. Polega ona na operowaniu kilkoma motywami <br>i podkreślaniu czytelności wybranych motywów pieśni i równoczesnym posługiwaniu <br>się motywami zatartymi, bardziej neutralnymi, powstałymi w rezultacie precyzyjnych <br>przekształceń struktur: dodawaniu dźwięków repetycyjnych (pełniących istotną <br>funkcję w kształtowaniu melodyki mszy), zmian rytmicznych, interwałowych, stosowaniu <br>elizji, redukcji, <br>upraszczania, sprowadzania do postaci elementarnej. Motywy przekształcane wariacyjnie, <br>zarówno czytelne, jak i zatarte, są wielokrotnie powtarzane w przebiegu formy. <br>W rezultacie kompozytor uzyskuje niezwykle wysoki stopień integracji materiałowej. <br>Ta metoda precyzyjnych przekształceń i zarazem swobodnych kompilacji (włącznie <br>z wykorzystanym ruchem raka, obecnym zresztą w oryginalnej strukturze melicznej <br>Bogurodzicy), wielokrotnych