utwór – jak twierdzili współcześni – nadawał się do głośnego czytania, a zamieszczone maksymy mogły być zapisywane w sztambuchach. Książka przeznaczona dla dziewcząt do lat czternastu informowała o właściwym postępowaniu w różnych sytuacjach życiowych, pouczała o obowiązkach kobiety, żony, matki, obywatelki. Tańska, uznawana w początkach XIX w. za przedstawicielkę kobiet emancypujących się, ujawniła w Pamiątce nieco inną postawę. Z jednej strony inspirowana poglądami Jana Jakuba Rousseau i filantropów opowiadała się za odejściem od tradycyjnego układu, który polegał na bezwzględnym posłuszeństwie wobec rodziców. Preferowała model rodziny opierający się na wzajemnej przyjaźni i serdeczności. Podobnie nowocześnie traktowała sprawę wyboru małżonka, postulując samodzielność w podejmowaniu