z atomu, ale również do nadania mu określonej prędkości. Efektem takiego oddziaływania będzie pojawienie się swobodnego elektronu i dodatnio zjonizowanego atomu. Zatem padająca cząstka naładowana zjonizuje atom, oczywiście, wydatkując energię i zmniejszając swoją prędkość. Następstwem przejścia cząstki naładowanej przez np. warstwę gazu będzie powstanie pewnej liczby par jonów. Cząstki alfa emitowane w wyniku rozpadu naturalnego najcięższych pierwiastków układu okresowego Mendelejewa (tor, polon, uran..) wytwarzają od 50 000 do 100 000 par jonów na centymetrze drogi w powietrzu, podczas gdy elektrony o podobnej energii wytwarzają ich zaledwie pareset.<br>Drugim skrajnym przypadkiem będzie taki model oddziaływania, w którym przy zbliżeniu cząstki nie następują