wynaleziona w 1944 roku, a jej praktyczne zastosowanie w radarze nastąpiło w latach pięćdziesiątych. Uproszczoną strukturę LFB przedstawiono na rys. 7.9. Pokazana struktura LFB pozostała właściwie od początku nie zmieniona, ale o rząd wielkości poprawiono podstawowe parametry tego bardzo interesującego urządzenia.<br>Tak jak w każdej lampie elektronowej, rozżarzona katoda emituje chmurę elektronów, które są przyspieszane w wyniku oddziaływania dodatniego &lt;page nr=94&gt;<br>(względem katody) potencjału anody. Powstały strumień elektronów jest formowany w wąską wiązkę przez pole magnetyczne magnesów umieszczonych na zewnątrz wzdłuż osi lampy. Tak uformowana wiązka elektronów przebiega na znacznej długości wewnątrz spirali usytuowanej centrycznie wzdłuż osi lampy. Po przejściu przez całą