lodowców południowej Alaski stwierdzono istotną statystycznie zależność pomiędzy intensywnością cielenia a głębokością akwenu, do którego uchodzi lodowiec. Miarą tej intensywności jest szybkość cielenia (calving speed). Termin ten określa proces przeciwnie skierowany niż ruch lodowca, a wartość podaje się w metrach lub kilometrach na rok. Wspomnianą zależność opisano w postaci wzoru empirycznego (Meier i in., 1980; Brown i in., 1982):<br>&lt;gap&gt;<br>,gdzie: &lt;gap&gt; - średnia roczna szybkość cielenia dla całego klifu lodowego (km/rok), h-: - średnia głębokość wody przed całym czołem lodowca, k - współczynnik cielenia (który dla badanych lodowców na Alasce wynosi 27,1 (32 km/rok).<br>Zależność ta umożliwiła trafne przepowiedzenie intensywnego cielenia i