niczym gladiatorzy na jakiejś starożytnej arenie tracąc powoli drogocenną wysokość.<br>Lecz choć doskonale wiedzieli, że są przeciwnikami zwartymi z sobą w śmiertelnej walce, którą kiedyś z nich musi wreszcie wygrać, była między nimi zawziętość, nienawiść, ogarniająca z każdą sekundą starcia pogarda zwycięzcy dla pokonanego nieudacznika. Po upływie kilkudziesięciu zaledwie sekund energicznego kołowania poczuł, że powoli traci siły, że znajduje się już prawie u kresu swojej wytrzymałości. Serce z głuchym dudnieniem, z wysiłkiem pompowało ospale krew, przed oczyma eksplodowały co chwilę jakieś białe fajerwerki.<br>Jeszcze raz zdobył się na nadludzki wysiłek i wyskoczył gwałtownie w górę. Ale Kubańczyków wcale to nie zaskoczyło