ja mam... och, co za ohyda! Przecież to jest potworne... nie jesteś chyba przy zdrowych zmysłach. W takiej chwili, teraz... to jest cynizm, wstrętny, bezduszny. Och, żebym cię już nigdy nie spotkał w swym życiu. Jesteś naczyniem pełnym nieczystości... ty... ka-nal-io!<br>Panna Leopard wstała i powiedziała zimno, lecz energicznie:<br>- Stop. Nudzisz mnie. Już mam cię dość. Jesteś nudny i bardzo źle wychowany smarkacz. Proszę wyjść. Dość tej komedii. Nie potrafisz nawet grać zakochanego. Oddać mu się. Do dziwki przyszedł. Tak prosto z mostu. Na oknie leży pański kapelusz. Proszę. Rada bym zostać sama.<br>Lucjan wyszedł na ulicę. Raptem wszystko