tworzenie układów jednowiekowych i introdukcję gatunków obcych (np. dębu czerwonego lub daglezji) oraz uruchomieniu procesów degradacyjnych siedliska przez jego nadmierne użytkowanie. W wyniku tych ostatnich przemian następuje przekształcanie borów świeżych w układy zbliżone do borów suchych; ograniczenie różnorodności runa i jego ogólne zubożenie. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. Dopływ energii promienistej do dna lasu duży i bardzo duży. W borach chrobotkowych przeciętnie od 60 do 90%, a w typach pozostałych od 40 do 60%. Specyficzną cechą oświetlenia warstwy rekreacyjnej w borach jest jego względna jednorodność przestrzenna, wynikająca z wielokrotnego rozpraszania przez igły koron drzew. Uwilgocenie. Na ogół małe lub bardzo małe