zawał. Jeszcze nie tak bardzo rozległy. Wyjechaliśmy do Konstancina, niestety, nie na antypody. Przyjeżdżali osobiście, kiedy tylko przestawaliśmy odpowiadać na telefony. Oddani współpracownicy. Zamykali się z nim w pokoju. Słyszałam - już przytłumione - głosy. - Jak temu teraz zaradzić? Jak to powstrzymać? - Trzeba było wcześniej słuchać dobrych rad, póki nie rozpętała się epidemia. Wtedy jeszcze nie rozumiałam, że naprawdę już pogodzili się z sytuacją i tylko szukali kozła. <br>Była jesień i chodziłam z Łatą do ogrodu. Jeże zwijały się w kulki. Rude wiewiórki biegały po pniach i opasywały je podobne skórce od pomarańczy, obieranej jednak spiralnie, jak jabłko. Widziałam przez drzwi na taras