o różnicy między prawem a moralnością. Desygnowany na przewodniczącego &lt;name type="org"&gt;Komisji Europejskiej&lt;/&gt; Portugalczyk &lt;name type="person"&gt;Jose Barroso&lt;/&gt; na razie nie dał się zwariować. Oświadczył, że ma pełne zaufanie do wszystkich kandydatów na komisarzy, &lt;name type="person"&gt;Rocca Buttiglione&lt;/&gt; nie wyłączając.<br>Głos &lt;name type="org"&gt;Komisji Swobód&lt;/&gt; ma znaczenie jedynie doradcze, a na plenum &lt;name type="org"&gt;Parlamentu Europejskiego&lt;/&gt; większość posiada centroprawica. Cały epizod można by skwitować wzruszeniem ramion, przechodząc do porządku nawet nad jego ogromnym rozgłosem medialnym, gdyby nie wręcz orwellowski wydźwięk tej sprawy. Oto według klasycznych reguł nowomowy grupa europarlamentarzystów, działająca pod szyldem swobód obywatelskich, próbuje właśnie je gwałcić. Wolność sumienia, zwłaszcza w odniesieniu do moralności, należy przecież do elementarnych swobód obywatelskich