w których aktorka recytowała poezję Adama Mickiewicza, Marii Konopnickiej, Rainera Marii Rilkego, Adama Asnyka, Jana Lechonia, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, przedstawień dla dzieci, jak choćby Księżniczka na ziarnku grochu według Christiana Andersena czy Opowieść o królu Wysp Hebanowych według Bolesława Leśmiana - świadczących o jej wszechstronności.<br> Podejmowała się różnych zadań, pierwszoplanowych i epizodycznych, z tak samo dobrym skutkiem pracowała "dla siebie", jak zbiorowego efektu całości. W najmniejszym zadaniu potrafiła pozostawić własny sposób widzenia świata i ludzi tak, że rzeczy bulwersujące okazywały się proste, naturalne, bo zawsze potrafiła je nasycić prawdą przeżycia. Do anegdoty przeszedł wiersz Miłosza w jej wykonaniu. Program poetycki, złożony z