sprawcy] i na pozostałych siedmiu jego krewnych, a pan lita musi przysiąc z jedenastoma współprzysiężnikami, że nie był wtajemniczony w zbrodnię"&lt;/&gt; (Litus si per iuissum vel consilium domini sui hominem occiderit, ut puta nobilem, dominus conpositionem persolvat vel faidam portet; si autem absque conscientia domini hoc fecerit, dimittatur a domino, et vindicetur in illo et aliis VII consanguineis eius a propinquis occisi, et dominus liti se in hoc conscium non esse cum XI iuret).<br>Kluczem do zrozumienia tej normy jest sposób pojmowania przez Germanów zależności lita od pana. W prawach Franków, Alemanów, Fryzów i Sasów litami, a w prawach Longobardów aldiami