tendencja do prywatyzacji wiary, lecz swoiste nastawienie prospołeczne. Ich zaangażowanie społeczne przekraczało oczywiście perspektywę doczesności. Oni po prostu - jak zauważa o. Salij - uwierzyli, że &lt;q&gt;"Kościół mocą swojej jedności z Chrystusem powinien stać się sakramentem zbawienia tego bezbożnego świata"&lt;/&gt;. Miarą tego, jak Kościół wypełnia to zadanie, jest m.in. &lt;q&gt;"nasycenie prawdą ewangeliczną ludzkiego myślenia także poza widzialnymi granicami Kościoła"&lt;/&gt;. Sam charakter tej powinności wyklucza więc zamykanie wiary w granicach prywatności.<br><br> Ks. Krzysztof Paczos MIC, który największą nadzieję dla współczesnego Kościoła widzi właśnie w rozwoju wspólnot, ostrzega jednocześnie przed zagrożeniami, jakie potencjalnie wewnątrz nich dostrzega. Wśród wad wymienia m.in. &lt;q&gt;"niechęć do polityki