temu terminowi w artykule profesora Ajdukiewicza, nie wydaje się celowe, skoro stopień ten będzie dla każdego schematu, niezależnie od obszaru przyjęcia W , wynosił 0 lub 1 (a czy 0, czy 1 - to będzie zależało od konkretnego zastosowania schematu); tym bardziej - że osobnikowi wnioskującemu nigdy nie jest wiadome, która z owych ewentualności zachodzi, gdyby bowiem wiedział, to wiedziałby tym samym, czy A jest prawdziwe, a więc nie potrzebowałby w ogóle wnioskować. Jeśli jednak nie możemy przypisać schematowi S jakiegoś stopnia niezawodności, to proponowana w omawianym artykule droga uzasadniania racjonalności opartego na schemacie S sposobu wnioskowania wydaje się zamknięta i należy poszukiwać uzasadnień