czci Wielkiej Matki - odkupicielki świata, zaś w tekście pod tytułem Dusza świata napisał wprost: "Kobieta to odkupienie szaleństwa wszechświata". Nie miało to jednak nic wspólnego z rozpowszechnioną w prawosławiu pobożnością maryjną, lecz raczej z lewą gnozą wielkiej bogini. Najwyraźniej ów zwrot od chrześcijaństwa do zsekularyzowanych koncepcji prześledzić można na przykładzie ewolucji twórczej Aleksandra Błoka, który całe życie poszukiwał prawdziwego wcielenia Wiecznej Kobiecości. Na początku odnajdywał ją w Sofii czyli Mądrości Bożej, następnie w swojej ukochanej Liubow Mendelejewej, potem w Rosji, a w końcu w Dziewicy Rewolucji, do której w swoich wierszach zanosił modły.<br><br> Idea &lt;orig&gt;"proletkultowska"&lt;/&gt; znikła w latach 30. wraz ze