literatury bowiem nie powinien wyręczać dostępnego podręcznika historii. Rekapitulację najważniejszych wydarzeń społeczno-politycznych zawiera rozdział I, a ponadto w każdym rozdziale przywoływane są fakty historyczne niezbędne dla interpretacji dzieła literackiego.<br>Historia literatury polskiej XVI w. nie jest historią całego piśmiennictwa epoki. Przeprowadzenie jasnego podziału między literaturą piękną a piśmiennictwem nieliterackim, fachowo-specjalistycznym nie jest zadaniem łatwym i w innych epokach. W XVI w. jest zadaniem szczególnie skomplikowanym, jako że wtedy właśnie ożywia się dwukierunkowy ruch: beletryzowaniu form użytkowych towarzyszy utylitaryzowanie form artystycznych. Niepodobna jednym zdaniem opowiedzieć, co w XVI w. jest literaturą, a co nią nie jest, można tylko to pytanie