z jednej strony, to z drugiej nie otworzysz. Tylko ruscy mogą mieć takie pomysły! Zupełnie bezsilny, uchyliłem okienko, by wpuścić do środka świeże powietrze i usiadłem na jakimś kanistrze.<br>Po pewnym czasie poczułem swąd. Zapewne zignorowałbym go, myśląc sobie, że to czuć to zwęglone, zagaszone przez Tokarskiego płótno, gdyby nie fakt, że woń stawała się coraz intensywniejsza. Z obawą wyjrzałem przez okienko. Zauważyłem, że ugaszone płótno zajęło się ponownie. Malutkie płomyczki ognia w kilku miejscach jednocześnie wolno pełzły po suchym materiale w górę i stawały się co raz większe. Poczułem lęk, gdyż byłem uwięziony w środku bez możliwości ucieczki. Próbowałem się