na beskidzkich stokach. Na wieść o przygotowaniach do powstania, przedostał się do Warszawy i walczył pod Filharmonią, skąd kanałami przedostał się na Starówkę. Nie dał się złapać, przeczekał dwa tygodnie w podwarszawskim Milanówku u znajomych swego powstańczego dowódcy z AK, po czym powstanowił wrócić do domu.<br>Zaopatrzony przez znajomych w fałszywe dokumenty na nazwisko Jerzego Wojciechowskiego, wysiedlonego ze stolicy, dojechał do Chabówki pociągiem, skąd okazyjną furką doczłapał nazajutrz do Zakopanego. Tutaj wtopił się w masę kilkuset uchodźców z Warszawy, którzy szybko nadali góralskiej mieścinie prawie stołeczny sznyt, wnosząc w jego życie przede wszystkim odwagę, pomysłowość i niemal demonstracyjne lekceważenie okupanta, a