zrozumiała!<br>Roześmiały się obie. <br>- To dobrze, że ta ciocia Zuzanna nie sprzedała Carmelity. A co się z tą klaczą stało?<br>- Została w Lechicach, ja wyjechałam do Warszawy, a potem była wojna... <br>- Lechice to tak podobnie brzmi jak nasze nazwisko. <br>- Nazwa miejscowości i pałacu pochodzą od naszego nazwiska. <br>- Naprawdę? To wspaniałe, fantastyczne. A ten pałac był nasz?<br>- Owszem, ty się tam urodziłaś. <br>- I on jeszcze jest, stoi?<br>- Tak, ale należy do państwa. <br>- Ale zobaczyć go można?<br>- Myślę, że tak. <br>- Musisz mnie tam zawieźć. <br>- Dobrze. <br>Zjadły lody, potem Zuzanna odprowadziła Ewelinę do autobusu. Kiedy nadjechał, pocałowała ją. <br>- Jesteś moją prawdziwą ciocią - powiedziała. <br>Ewelina