czasu jako wiecznego teraz. Są to skądinąd bardzo ciekawe pomysły, ale dotyczą one tego, jak się czas przeżywa. Przy całej różnorodności, wspólne dla tych wszystkich koncepcji jest akcentowanie odmienności ludzkiego oswajania czasu od rzekomo obiektywnego czasu fizykalnego, który, jak się sądzi, płynie równo z przeszłości w przyszłość - niezależnie od ludzkich fantazji.<br>Tymczasem, jak przyjmuje się w fizyce współczesnej, przeszłość i przyszłość istnieją realnie, obywając się bez jakiegokolwiek przepływu. Czas jest funkcją przestrzeni. Przynajmniej jeśli chodzi o przeszłość, można się o tym przekonać naocznie, obserwując rozsiane na niebie gwiazdy. Spoglądając w Słońce, widzimy stan sprzed ponad ośmiu minut. Gdyby Słońce kiedyś zgasło