skalnych grotach; te najstarsze pochowane zostały tu w XII wieku, a najmłodsze w XVI. Zresztą dokładnie nikt tego nie wie. Nikt nie wie, kim byli pochowani i dlaczego właśnie tu spoczęli. Przekazywana ustnie legenda mówi, że są to ofiary epidemii. Inne opowieści sugerują, iż te tak cudownie zasuszone i pokryte fantazyjnymi tatuażami zwłoki to ciała wodzów, ich rodzin i świty. Wiadomo zatem o mumiach tyle, że... nic o nich nie wiadomo. Archeolodzy narzekają na starszyznę Ibaloi, która nie zgadza się na przeprowadzenie choćby najprostszych i w niczym nie szkodzących zmumifikowanym ciałom eksperymentów, polegających np. na sprawdzeniu wieku zwłok za pomocą radioaktywnego