1936 sumptem żydowskiego środowiska<br>Warszawy był przeznaczony oc początku na siedzibę Głównej<br>Biblioteki Judaistycznej. Założenia programowe związane z<br>przyszłym użytkownikiem miały<br>decydujący wpływ zarówno na układ architektoniczny całości<br>gmachu, jak<br>i planistyczne zagospodarowanie wnętrza. W związku z istniejącym<br>w latach 20.<br>odmiennym układem topograficznym tej części miasta budynek ma<br>dwie fasady:<br>jedną reprezentacyjną zachodnią - od strony obecnej ulicy<br>Tłomackie, która do<br>roku 1944 była rozległym skwerem przed wejściem do Wielkiej<br>Synagogi, oraz<br>drugą północną, dość prostą architektonicznie - od strony alei Solidarności,<br>której ten odcinek jest fragmentem dawnej ulicy Tłomackie.<br> Budowla składa się jakby z dwu części - centralnej i dwóch<br>ryzalitów. Centralna