połączeń. Być może taki właśnie sens miał jurajski wynalazek lychnisku, szczególnego ukształtowania węzła, w którym schodzą się osie igieł. Naprężenia są przenoszone z każdej z sześciu osi poprzez wzmacniające łukowate wsporniki. Nieliczne z tych gąbek dotrwały do dziś w stosunkowo głębszych obszarach mórz szelfowych.<br>Komplikacja szkieletu gąbek Nieznaną z dzisiejszych faun, a być może najprymitywniejszą, grupę kambryjskich gąbek stanowiły formy o wyłącznie jednoosiowych długich igłach (czy raczej krzemionkowych włóknach; ryc. 6.8). Cylindryczne ciało bywało uzbrojone jedynie cienką powłoką podłużnych igieł o różnej grubości i długości na zewnątrz, okrężnych wewnątrz. Pęczki cienkich igieł łukowato odchodzących od osi ku ściance wypełniały niekiedy