i ludzi. Polecam Wam obcowanie z nim przez 3 godziny ("Kwaidan" jest bardzo długi). Wyjdziecie z kina chyba trochę inni: wzbogaceni duchowo. A to też ważny rodzaj bogacenia się, o czym przypomina Wam <br>&lt;au&gt;Aleksandra&lt;/au&gt; <br>&lt;gap&gt; &lt;/div&gt;<br><br>&lt;page nr=9&gt; &lt;div&gt;&lt;tit&gt;O KUROSAWIE AKIRA&lt;/tit&gt;<br>&lt;tit&gt;Srebrny Fafik 1963&lt;/tit&gt; <br>&lt;tit1&gt;Szanowny Panie Redaktorze&lt;/tit1&gt; <br>&lt;intro&gt;Na ekrany kin w Paryżu wszedł słynny film Kurosawy (z 1952 roku, patrz zdjęcie poniżej), pt. "Ikiru" - co w dosłownym tłumaczeniu oznacza "Żyć!". Cieszy się on dużym powodzeniem i zdobywa doskonałą prasę. Odczekał 14 lat, ale - jest grany!&lt;/intro&gt;<br>Wprawdzie obraz ten wyświetlano już u nas, i to pod wcale atrakcyjnym tytułem "Piętno śmierci", jednakże zasięg jego rozpowszechniania był