Condorceta z innymi głoszącymi pochwałę szybkości dziełami, owo proroctwo nieśmiertelności wyda się już dość rozpowszechnioną nadzieją, że po przekroczeniu pewnej prędkości ludzkość zostawi za sobą śmiertelną kondycję i opuści ziemską orbitę.<br>Naturalne przyśpieszenie postępu stanowiła dla Condorceta rewolucja - impet ducha ku wolności, a przeciw utrzymywanym siłą rządom przesądów. Rozum - pisał filozof o narodzie francuskim - "targał krępujące go pęta" i "chociaż zmuszony był wlec je za sobą, z wolna, stopniowo wyzwalał się z nich, aż nareszcie wolny ruszył naprzód". Pisanie Szkicu obrazu postępu rozpoczął autor w momencie, gdy wiedział już, że Konwent zażądał postawienia go przed trybunałem rewolucyjnym. Gdy skończył, wyszedł naprzeciw